یک قانون کلی برای تقویت گفتار خودانگیخته این است که کودکتان را در هر موقعیت کلامی که قرار دارد ٬ یک گام به جلو ببرید. ️به عنوان مثال اگر کودک شما در یک موقعیت گفتاری چیزی نمیگوید ولی توان گفتن تک کلمه را دارد ٬ شما باید از او بخواهید که با تک کلمه منظور خود را بیان کند .
مثلا اگر اب میخواهد ولی چیزی نمیگوید باید از او بخواهید که بگوید اب و بعد از گفتن آن اب را به او بدهید.
بر اساس همین قاعده اگر کودک در موقعیتی با تک کلمه منظور خود را می رساند ولی توان گفتن دو کلمه را دارد، باید از او بخواهیم جمله دو کلمه ای بگوید. همین طور برای موقعیتهای جملات سه کلمه ای و بالاتر.
اما ذکر چند نکته مهم در اینجا ضروریست!
اول اینکه شما در ابتدا باید الگوی کلامی مناسب که ممکن است تک کلمه٬ جمله دو کلمه ای و یا جملات طولانی تر باشد را بدون گفتار اضافه مثل «بگو ….» یا «باید بگی …. »به کودک ارایه دهید . مثلا اگر کودک اب میخواهد ولی حرفی نمیزد ٬ فقط باید بگویید «اب » و وقتی کودک تکرار کرد اب را به او بدهید️.
دوم اینکه وقتی چند بار در بیان اب به کودک کمک رساندید ٬ در دفعات بعدی کمی منتظر بمانید تا به کودک فشار بیاید و فکرش را برای بیان کلمه به کار بیاندازد و کم کم در بیان کلمه وابستگیاش به شما حذف گردد و در حقیقت گفتارش خودانگیخته شود.
حرف آخر
امیدوارم نکاتی که در این مقاله برای شما گفته شد مفید بوده باشد. ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید.
