به نظر می‌رسد کودکان اتیستیک به دلیل مشکل در توجه به محرک‌ها، به وضوح فراموشی شده یا از توجه به محرک‌ها اجتناب می‌کنند یا به طور افراطی بر یک محرک تمرکز می‌کنند.
بسیاری از کودکان اتیستیک گاهی به صورت انتخابی از محرک‌های اجتماعی اجتناب می‌کنند. زیرا نمی‌توانند بین معانی آنها وحدتی ایجاد نمایند.
آنها ممکن است بیشتر به جنبه برجسته از یک محرک توجه نشان دهند تا سایر ابعاد آن و نیز با دخالت محرک‌های نامربوط به آسانی دچار حواس پرتی شوند.
ناتوانی در پیش انتخابی محرک‌ها اصطلاحی است برای توصیف این پدیده که افراد مبتلا به اتیسم بر یک جنبه از یک محرک توجه دارند و از توجه به سایر جنبه ها غفلت می‌کنند.
- شاید برای شما جالب باشد: اختلالات گفتار
این موضوع برای اولین بار در سال ۱۹۷۱ به وسیله لواس کشف شد. لواس، پدیده بیش انتخابی محرک‌ها را در کودکان اتیستیک به وسیله آموزش آنها در فشار دادن اهرم، زمانی که یک محرک ارائه می شد به صورت آزمایشگاهی بررسی نمود.
ایشان سه محرک نور، صدا و لمس را برای آزمایش انتخاب نمود. هر زمانی که کودک در مقابل ارائه یک محرک، اهرم را فشار می‌داد به وسیله شکلات تقویت می شد. نتیجه آزمایش نشان داد که کودک مورد آزمایش اهرم را تنها زمانی که یکی از محرک‌ها ارائه می‌شد، فشار می‌دادند.
برای مثال کودک اهرم را تنها زمانی که محرک نور ارائه می‌شد، فشار می‌داد ولی وقتی که محرک صدا یا لمس به تنهایی ارائه می‌شدند اهرم را فشار نمی‌داد.
تحقیقات بالینی
لواس و همکاران، نتیجه گرفتند که کودکان اتیستیک گرایش به پاسخ در مقابل تنها یک محرک از سه نوع محرک را دارند. این ناتوانی موجب مشکلات متعدد برای اختلال‌های اتیستیک درارتباط با دنیای پیرامون ایجاد نماید.
افراد اتیستیک، چه بیش از حد به بعضی از محرکات، در تغییر توجه هم دچار مشکل هستند. با این تیپ افراد حتی آنهایی که دارای عملکرد بالا و ضریب هوشی عادی هستند. در تغییر جهت از یک محرک به محرک دیگر، دچار مشکل می باشند. فلذا نقص کودکان اوتیستیک، ناتوانی در مدیریت جنبه های مختلف برانگیختگی توجه است و از این رو در مهار و انتقال توجه از متغیری به متغیر دیگر مشکل دارند و به آسانی حواس شان به محرکات نامربوط جلب می‌شود.
این الگوی نقص توجه در کودکان مبتلا به اتیسم، متفاوت از بیماران مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعال است، به طوری که بیماران با اختلال بیش فعال، نقص کمتری در انتقال توجه دارند و در عوض نقص شدیدتری در حفظ توجه و کنترل تکانه ها دارند، در صورتی که در افراد اتیستیک، توانایی حفظ توجه به نسبت کمتری دچار افت می‌شود.
به طور کلی، کودکان اتیستیک به صورتی آشکار به محیط خود توجه انحرافی دارند، لذا تظاهر بالینی این تیپ کودکان به شکل رفتارهای بی اعتنایی و اجتنابی است که با توجه به گستردگی پدیده نقص توجه در تظاهر بالینی اختلال های روانپزشکی، تحقیقات تکمیلی در این زمینه مورد نیاز است.
- شاید برای شما جالب باشد: علائم و درمان سندروم گیلن باره
نقص توجه
نقص توجه، به عنوان یک اختلال عصب تحولی از جمله اختلال های است. تقریبا سه تا پنج درصد از کودکان، نشانه های نقص توجه را تا قبل از هفت سالگی نشان می‌دهند. پاسخ‌های غیرمتعارف کودکان اتیستیک به تحریکات محیطی و شکل گیری فرضيه نقص توجه در آنها شده است و به دنبال آن تحقیقات کن زمینه توجه کودکان اتیستیک انجام شده است و نتایج بسیاری از آنها، نقص توجه اتیسم را تایید کردهاند.
روس و همکاران براین باورند که نقص توجه ممکن است بنیادی ترین اختلال در کودکان اتیستیک باشد. در ادامه نشان داده اند که نقص توجه منجر به نقص ارتباطی در کودکان مبتلا به اتیسم می شود. بررسی‌های بالینی نشان داده‌اند که مشکلات توجه و انگیختگی ممکن است علت برخی از نقایص مربوط به کارکردهای عصبی در کودکان اتیستیک باشد.
مشکلات توجه، توانایی های کودک اتیستیک را در دریافت و درک اطلاعات و نیز پاسح مناسب و دقیق به محرک‌های اجتماعی و دنیای پیرامون تحت تاثیر قرار می‌دهد. در بررسی‌های متعدد نشان داده شده که کودکان اتیستیک که دارای مشکلات توجه هستند در برابر محرک عمل می کنند به این معنی که در تعدیل و تنظیم محرک‌های دریافتی دچار نقص هستند و به محرک‌های محیطی به صورت افراط و تفریط واکنش نشان می‌دهند.
روس و همکاران معلوم کردند که اختلال کارکردی در سیستم تنظیم کننده برانگیختگی، منجر به حالات برانیگتختگی خارج از حد متعارف می‌شود.
امیدوارم نکاتی که در مورد این بیماری برای شما گفته شد، مفید بوده باشد.
ما رو در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
