اوتیسم از مجموعه اختلالات نافذ رشد است که این مجموعه شامل اختلالات آسپرگر، رت، فروپاشنده کودکی و اختلالات شبه اوتیسم می‌باشد که هر کدام از این اختلالات به اشتباه اوتیسم خوانده می‌شود.
تشخیص ابتدایی این اختلال توسط روانپزشک کودک و نوجوان انجام شده و می‌بایست روند تشخیص، ارزیابی و درمان به همراه تیم توانبخشی متشکل از گفتاردرمانگر (آسیب شناس گفتار و زبان)، کاردرمانگر جسمی و ذهنی و روانشناس کامل شود.
اوتیسم
این اختلال از بدو تولد و حداکثر تا سه سالگی اتفاق میافتد و ویژگیهای تشخیصی آن شامل نقص در مهارتهای اجتماعی، رفتارهای کلیشه‌ای و مشکلات گفتار و زبان می‌باشد.
- شاید برای شما جالب باشد: اختلال در زبان به چه معناست؟
در این اختلال کودکان در مقایسه با افراد اوتیستیک از گفتار و زبان طبیعی‌تر و نیز نقایص اجتماعی ضعیفتری برخوردارند.
رت
این اختلال تنها در دختران و بعد از طی دوره شش ماهه از رشد نرمال اتفاق میافتد و همراه با کاهش دور سر، از بین رفتن مهارتهای زبانی، ناهماهنگی عضلات، عدم تعادل در راه رفتن، آتاکسی حرکتی و حرکات کلیشه‌ای می‌باشد.
اختلال فرو پاشنده کودکی
این اختلال بسیار نادر است و علایم آن تقریبا شبیه اوتیسم بوده ولی بعد از 2-4 سال رشد نرمال و معمولا با عفونت های ویروسی اتفاق می افتد.
اختلالات شبه اوتیسم
اختلالاتی هستند که تنها برخی از ویژگی های کودکانی که این اختلال را دارا هستند و به همین دلیل در طیف اوتیسم قرار نمی گیرند.
اختلالاتی که ممکن است به همراه این اختلال دیده شود
- تشنج و صرع
- کم توجهی و بیش فعالی
- عقب ماندگی ذهنی
- اختلالات حسی
- اختلال اضطراب تعمیم یافته
- سندروم ایکس شکننده
ما رو در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
