دیزآرتری یا گفتارفلجی اصطلاحی است که برای بیان اختلال گفتاری به کار می‌رود که ناشی از آسیب‌های نورولوژیک یا شرایطی که عضلات درگیر در گفتار تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
انواع دیزآرتری یا گفتارفلجی
انواع مختلفی از دیزآرتری در کودکان مشاهده میشود که شامل دیزآرتری سفت یا اسپاستیک، دیزآرتری شل یا فلسید، دیزآرتری آتاکسیک یا بی تعادل، دیزآرتری بیش جنبشی یا هایپرکینتیک می‌باشد. نوع دیگری از دیزآرتری کم جنبشی یا هایپوکینتیک است که در بزرگسالان دچار بیماری پارکینسون مشاهده میشود.
- شاید برای شما جالب باشد: سی پی یا فلج مغزی چیست؟
علت دیزآرتری
دلایل مختلفی برای دیزآرتری وجود دارد که شامل:
- فلج مغزی
- سکته‌های نئونتال
- آسیب‌های تروماتیک مغز
علایم دیزآرتری
در افراد مبتلا به دیزآرتری یا گفتار فلجی عضلات مربوط به مکانیسم گفتار ممکن است فلج، ضعیف یا دچار مشکلات هماهنگی شوند. دیزآرتری می‌تواند تمام جنبه‌های پروسه حرکتی گفتار را درگیر سازد که شامل: تنفس، تشدید صدا، تولید گفتار، آواسازی، ریتم گفتار و پروزودی یا نوای گفتار می‌باشد.
- شاید برای شما جالب باشد: کاربرد مهارت‌های زبان یا پرگماتیک
شایع ترین علایم دیزآرتری شامل موارد زیر می باشد:
- گفتار آهسته (کاهش سرعت بیان)
- تولید بی دقت صداهای گفتاری
- گفتار پرتلاش درنتیجه مشکلات هماهنگی تنفس
- صدای خشن، تودماغی و یا کیفیت نفس آلود صدا
- صدای خیلی بلند یا خیلی آهسته و یا نوسان بین این دو
- مشکل در استفاده از الگوهای تن مناسب برای انتقال معنی
- دشواری در تنظیم زیر و بمی مناسب صدا
امیدوارم نکاتی که در مورد این بیماری برای شما گفته شد، مفید بوده باشد.
ما رو در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
